Hans Kristijan Andersen

Hans Kristijan Andersen je rođen 2. aprila 1805. godine u Odenseu u Danskoj. Hans Andersen stariji umro je 1816. godine, ostavivši sina i suprugu An Mari. Iako porodica Andersen nije bila bogata, mladi Andersen se školovao u internatima za privilegovane. Okolnosti Andersenovog obrazovanja podstakle su spekulacije da je on ilegalni član danske kraljevske porodice, ali te glasine nikada nisu potkrepljene.

Andersen je 1819. putovao u Kopenhagen da bi radio kao glumac. Vratio se u školu nakon kratkog vremena, uz podršku pokrovitelja po imenu Džonas Kolin. Tokom ovog perioda, na Kolinov nagovor, počeo je da piše, ali su ga nastavnici brzo obeshrabrili.

Andersenovo delo prvi put je prepoznato 1829. objavljivanjem kratke priče pod naslovom "Šetnja od Holmenskog kanala do istočne tačke ostrva Amagera", kombinaciju drame, poezije i putopisa. Obećavajući mladi autor dobio je kraljevu podršku koja mu je omogućila da putuje po Evropi i dalje razvija delo. Roman nastao u Italiji, "Improvizator", objavljen je 1835. godine, ai ste godine Andersen je počeo da piše bajke.

Uprkos svom književnom uspehu, Andersen u početku nije privlačio pažnju svojim delima za decu. Njegovi sledeći romani ostali su kritički omiljeni, a tokom narednih decenija nastavio je da piše i za decu i za odrasle, napisavši nekoliko autobiografija, putopisnih priča i poezije slaveći vrline skandinavskog naroda. U međuvremenu, kritičari i izdavači prevideli su druge knjige, fokusirajući se na već klasične priče "Mala sirena", "Carevo novo odelo", "Ružno pače" i "Princeza na zrnu graška".

1845. godine počinju prevodi Andersenovih bajki i priča na engleski jezik kada počinju da privlače pažnju strane publike. Andersen se sprijateljio sa priznatim britanskim romanopiscem Čarlsom Dikensom, kojeg je posetio u Engleskoj 1847. godine i ponovo deceniju kasnije. Njegove priče postale su klasika na engleskom i imale su snažan uticaj na buduće britanske autore, uključujući Beatris Poter. Vremenom je skandinavska publika otkrila Andersenove priče, kao i publika u Sjedinjenim Državama, Aziji i širom sveta. 2006. godine u Šangaju je otvoren zabavni park zasnovan na njegovom delu. Njegove priče su prilagođene sceni i ekranu, uključujući popularnu animiranu verziju Male sirene.

Iako se zaljubljivao mnogo puta, Andersen se nikada nije ženio. Svoje neuzvraćene naklonosti usmerio je prema muškarcima i ženama podjednako, uključujući poznatu pevačicu Đeni Lind i dansku plesačicu Harald Šraf. Andersenov lični život podstakao je akademske analize mogućih homoerotskih tema u njegovom radu.

1872. godine je pretrpeo ozbiljnu povredu nakon pada iz kreveta u svojoj kući u Kopenhagenu, a njegova poslednja publikacija, zbirka priča, objavljena je iste godine. Otprilike u to vreme počeo je da pokazuje znakove oboljenja od raka jetre od čega umire 4. avgusta 1875. u Kopenhagenu.