Pesma "Kalenić" pripada lirskim rodoljubivim pesmama koje se nalaze u ciklusu pesama koji nosi naziv "Hodočašća". Lirski subjekat kroz čitavu zbirku prelazi put od Hilandara do Sent Andreje, od najjužnije do najsevernije tačke prostiranja srpskog naroda. Manastiri predstavljaju simbol večnog trajanja i u njima se ogleda sudbinski put srpske zemlje i srpskog naroda. … [više]
Vasko Popa
Vasko Popa rođen je 29. juna 1922. godine u Grebencu, blizu Bele Crkve. Jedan je od najpoznatijih srpskih pesnika i uvršten je u listu sto najznamenitijih Srba. Pravo, kršteno ime mu je Vasile Popa.
Prema etničkom poreklu bio je Rumun. Gimnaziju je završio u Vršcu, da bi nakon toga upisao Filozofski fakultet u Beogradu. Studije je nastavio u Bukureštu i Beču. Tokom Drugog svetskog rata bio je zatvoren u Nemačkom koncentracionom logoru u Zrenjaninu, da bi se zatim vratio u Beograd i završio fakultet.
Svoje prve pesme Vasko Popa objavljuje u listovima "Književne novine" i "Borba". Prva zbirka pesama "Kora" objavljena je 1953. godine i uz Miodraga Pavlovića "87 pesama" smatra se početkom srpske posleratne moderne poezije. Zatim objavljuje "Nepočin polje" 1956. godine, "Sporedno nebo" 1968, "Uspravna zemlja" 1972, "Vučja so" 1975. godine kada su objavljene i "Kuća na sred druma" i "Živo meso", zbirku pesamam "Mala kutija" 1984. godine.
Vasko Popa je radio kao urednik u izdavačkoj kući "Nolit". Bio je jedan od najprevođenijih jugoslovenskih pesnika. Priredio je mnoge zbornike od kojih su najpoznatiji "Od zlata jabuka", "Urnebesnik", "Ponoćno sunce" i drugi.
U Vršcu je 1972. godine osnovao "Književnu opštinu Vršac" KOV i pokrenuo neobičnu biblioteku nazvanu "Slobodno lišće". Iste godine postao je član Akademije nauka i umetnosti. Takođe, jedan je od osnivača Vojvođanske akademije nauka u Novom Sadu.
Vasko Popa je bio oženjen Jovankom Singer Popa, profesorkom Arhitektonskog fakulteta u Beogradu, rodom iz Vršca.
Umro je u Beogradu 5. januara 1991. godine. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.