Eva Kiri

Eva Kiri (Ève Denise Curie Labouisse), rođena je 6. decembra 1904. godine u Parizu, a umrla 22. oktobra 2007. godine u Njujorku. Američka je i francuska književnica, pijanistica i novinarka, ćerka Pjera i Marije Kiri. Najpoznatija je po pisanju biografije svoje majke Madam Kiri (1937).

Eva Kiri rođena je godinu dana nakon što su njeni roditelji dobili (zajedno sa Anrijem Bekerelom) Nobelovu nagradu za fiziku za njihovo istraživanje radioaktivnosti. Posle Pjerove smrti 1906. godine u sudaru sa kolima, Marija Kiri je svoje napore usredsredila na završetak istraživanja koje su ona i Pjer započeli.

Iako je Eva Kiri stekla diplomu nauka i filozofije na koledžu Sevinj 1925. godine, njena prava sposobnost bila je muzika i pisanje, što je njena majka ohrabrivala. Kirijevi česti klasični klavirski recitali širom Francuske i Belgije bili su isprepleteni sa muzičkim kritikama napisanim za različite publikacije. U 1920-ima i 1930-ima, bila je nadaleko poznata po svojoj lepoti; dok je 1921. godine zajedno sa svojom majkom bila na turneji po Americi, američka štampa je Evu Kiri nazvala "devojkom sa radijumskim očima".

Eva je živela (i putovala na koncertne angažmane) sa svojom majkom, čije se zdravlje pogoršalo dok je polako umirala od leukemije, za koju se mislilo da ju je prouzrokovalo dugotrajno izlaganje radioaktivnim elementima.

Posle Marijine smrti 1934. napisala je biografiju svoje majke, koja je postala trenutni međunarodni bestseler i produciran u Holivodu (1943) u kojoj glumi britansko-američka glumica Grir Garson kao Marija i američki glumac Valter Piđon (rođen u Kanadi) kao Pjer. Iako je biografija - a kasnije i filmska adaptacija - inspirisala mnoge devojke da se bave naučnom karijerom, kritikovana je zbog izostavljanja i seksualne diskriminacije prema Marije tokom cele karijere, kao i zbog bilo kakvog pominjanja Marijine skandalozne veze sa oženjenim muškarcem, o čemu se na široko pisalo u novinama.

Posle početka Drugog svetskog rata, Eva Kiri je napustila Pariz i otišla za Englesku 11. juna 1940. godine. Odmah se pridružila Slobodnim Francuzima i otputovala u Ameriku početkom 1941. godine da predaje o ratu. Ubrzo što su ju u International Herald Tribuneu angažovali kao ratnog dopisnika, nastavila je da putuje u Severnu Afriku, Bliski Istok, Sovjetski Savez, Indiju, Burmu [Mjanmar] i Kinu. Sve ove avanture opisala je u putopisu Među ratnicima (1943). Nakon oslobađanja Pariza, Eva Kiri je pisala za dnevne novine Paris-Presse (1945-49), a 1952. godine imenovana je specijalnim savetnikom Generalnog sekretara Organizacije Severnoatlantskog pakta (NATO).

1954. godine se udala za Henri Labouisseom, koji je bio direktor Agencije za pomoć i izbeglice Ujedinjenih nacija na Bliskom Istoku od 1954 do 1958, godine kad je Eva Kiri postala američki državljanin. Od 1962. do 1965. bila je američka ambasadorka u Grčkoj i bila je direktor UNICEF-ovog (Dečjeg fonda Ujedinjenih nacija) u Grčkoj. (Njen muž je bio izvršni direktor UNICEF-a od 1965. do 1979. godine). Posle smrti svog muža 1987. godine, Kiri je provodila svoje vreme putujući između Grčke, Pariza i Njujorka, gde je priredila poslednji javni nastup na večerama u čast svog 100. rođendana.