Prilikom prvog izvođenja ove Pirandelijeve drame “Šest lica traži pisca” došlo je do skandala zbog incesta. Drama se sastoji od tri čina, a mesto radnje je pozorište. Što se tiče teme dela, radnja se vrti oko pada i sloma jedne porodice. Ona je složena zbog strukture drame, koja je slojevita.
Na početku drame vidi se pozornica, a na njoj se odvija proba Pirandelijeve komedije. Vidi se prisutnost glumaca i osoblja, pa se tako na pozornici primećuju Prvi glumac, Drugi glumac, Direktor drame, Šaptač i još neki drugi, a probu prekida šest osoba. Svih tih šest osoba članovi su iste porodice, a kažu da su došli sa ciljem da nađu autora koji bi ispričao priču njihove porodice.
Imena tih šest ljudi, kao i imena osoba koja se trenutno nalaze na pozornici samo su simbolična. Tako su došli Otac, Majka, Sin, Dečak, Devojčica, Pastorka. Glumci su pristali na izvođenje priče ove porodice, a priču pričaju uglavnom Pastorka i Otac.
Priča ide ovako. Otac je odlučio da napusti Majku kako bi je prepustio sekretaru. Majka i sekretar dobijaju čak troje dece. Odnosi u porodici nisu idealni, jako su napeti i odišu neprijateljstvom među pojedinim članovima. Pastorka nikako ne može suzbiti mržnju koju oseća prema Sinu i Dečaku, Sin ne može nikako podneti Majku. Otac deluje kao da je skroz nezainteresovan za porodicu, ali on tvrdi da je oduvek voleo i decu i Majku.
Drugi čin radnje započinje kada na scenu dolazi Madam Pače na poziv drugih članova porodice. Ona je vlasnica krojačkog salona u kom počinje da radi Majka nakon smrti njenog sekretara. No, iako prividno, Majka teško radi u tom salonu kako bi porodica imala šta da jede, krojački salon je zapravo javna kuća. U njemu se Pastorka prostituiše i u osnovi je ona bila glavni izvor prihoda za celu porodicu.
Vrhunac ove tragične priče dogodio se kada Otac ništa ne sluteći odlazi u krojački salon (javnu kuću) kako bi pronašao devojku sa kojom bi se proveo. Odabire devojku koja je Pastorka i sa njom odlazi u sobu nakon što je platio. Dalji čin Pastorke i Oca prekida Majčin krik.
U trećem činu Majka želi da se malo više bavi vaspitanjem Sina kako bi se on odobrovoljio i zavolio je. Jako je zaokupljena njime pa u to vreme ne može toliko da brine i pazi na ostalu decu. Tako dolazi do novih tragedija, Dečak se ubija, Pastorka beži, a Devojčica se utapa.
Na kraju ostanu zaprepašćeni i Majka i Sin i Otac, a celo to zaprepaštenje prebacuje se i na glumce koji zbog očaja i radnje cele priče prekidaju predstavu.
Ova drama ima sve elemente koji je čine čudnom i neobičnom. Radnje se događaju kao drama u drami, sa tim je postignut i efekat dinamičnosti. Pirandelijeva razmišljanja vode nas do njegovih apsurdnih poimanja života i čoveka koji deluje u društvenim odnosima.
Beleška o autoru
Luiđi Pirandelo (1867.-1936.) italijanski je dramaturg, romanopisac i književnik, a 1934. godine je dobio Nobelovu nagradu za književnost. Rodio se na Siciliji, a Fakultet pohađa na Siciliji, pa u Bonu. Nakon što je odbranio naučni rad i postao doktor nauka italijanskog jezika iz područja dijalektologije, vraća se iz Nemačke u Rim i polako se uključuje u književni život.
Upoznaje se sa radom italijanskih naturalista, te se oseća njihov uticaj u njegovim ranim stvaralačkim delima. Prvo je pisao poeziju, a njegove prve objavljene zbirke pesama nosile su naziv “Veselo zlo” i “Uskrs zemlje”.
Nakon toga počinje da objavljuje novele i romane, a vrhunac njegovog književnog stvaranja završava dramama. Tako je prva njegova objavljena novela “ljubavi bez ljubavi”, pa slede “Rajnske elegije”. Njegov prvi roman bio je “Izopštena”, a nakon toga objavljene su zbirke “Šale smrti i života” i “Kad sam bio lud”.
Iako su mu i poslovni i privatni život obeležili problemi, on je svo to vreme proveo pišući. Tako je najveću pažnju dobio njegov roman “Pokojni Matija Paskal” koji je napisao u teškim godinama. Za vreme njegovog stvaranja, psihički mu je obolela supruga, a malo pre toga propao mu je celi porodični kapital.
Nakon toga slede dela “Stari i mladi”, “Snimamo”, “Neko, niko i sto hiljada” i neke od zbirki pripovedaka. Ipak, najpoznatiji je bio po pisanju drama. Objavio je čak 44 drame, a među njima se ističu “Tako je (ako vam se čini)”, “Šest lica traži pisca”, “Henrik IV”.
Ostavite odgovor