Antologija je zbirka odabranih književnih dela ili odlomaka dela (proznih, ali češće stihova), svrstanih prema estetskim merilima priređivača antologije. Antologiju autor pravi kada želi da u jednoj knjizi sakupi tekstove posvećene određenoj temi.
Sadržaj koji ulazi u antologiju treba da bude određene umetničke vrednosti ili da pak hronološkim izborom prikaže razvojni put određene nacionalne književnosti, nekog umetničkog pravca ili pojedinih istaknutih stvaralaca. Antologiju može priređivati jedan ili više autora i ona treba da održava ukus vremena. U zavisnosti od toga koji sadržaj se nalazi u antologiji one se mogu odnositi na vremenska razdoblja, mesta, narodnosti, književne pravce i slično.
Reč antologija potiče od grčke reči anthos koja znači cvet i reči legein što znači izabrati, s toga bi doslovni prevod značio „izabrano cveće“. Sam prevod veoma dobro objašnjava svrhu nastanka antologije. Jer sama antologija sadrži najbolje, probrana dela autora. Dela koja ulaze u antologiju treba da zadovolje više kriterijume nego dela koja su samostalno objavljena i dela koja ulaze u zbirke. Iz svega toga proizilazi da se dela u antologijama mogu smatrati vrednim, značajnim i umetnički boljim od ostalih.
Što se tiče muzike, u antologiju ulaze pesme onih izvođača koji imaju dugu i značajnu karijeru. Tada se u antologiju ubrajaju najbolje i najlušanije pesme koje su pevači izvodili.
Antologije se najčešće skupljaju u jednu svesku, ali neke se objavljuju i u sviše svesaka. Ukoliko sadrže veći broj značajnih dela i autora onda će se objavljivati u više svesaka. Primer takve antologije jeste „Antologija srpske književnosti“ u kojoj je objavljen veći broj dela i autora, a njen cilj je da sakupi dela iz svih razdoblja književnosti.
Antologije ne moraju sadržavati samo dela iz književnosti. Kao što smo već pomenuli to može biti muzika, razne umetničke tvorevine, a u poslednjim godinama mogu sadržati i razne kolekcije video-igrica, filmova, stripova i drugo.
Ostavite odgovor