Anafora

Anafora je stilska figura koja označava ponavljanje iste reči, grupe reči na početku više stihova ili ponavljanju strofa u poeziji, odnosno više rečenica ili rečeničnih delova u prozi.

Anaforom se postiže poseban zvučni efekat, ističe se ritam ili pojačava rima. Takođe, upotrebom anafore nešto se posebno uvek ističe.

Anafora potiče od grčke riječi ἀναφορά, što znači „nositi natrag“.

Primer anafore pokazat ćemo na pesmi Jovana Jovanovića Zmaja „Ljubim li te“:

„Ljubim li te… il’ me bezum ganja,

Nemam vida, nemam osećanja.

Ljubim li te… il’ ljubavi nije,

Što se grli, to su same zmije.“

Te primeru Zmajeve pesme:

„Groblje j’ zemlja kom se hodi,

groblje j’ voda kom se brodi

groblje-vrata i gradine,

groblje-brda i doline…“

Još jedan primer vidimo u epu Ivana Mažuranića „Smrt Smail-age Čengića“:

„Kamo l’ slijepit mješte raje Turke,

Kamo l’ da mu zlurad krste se smije…“